اوریون به زودی به دورترین فاصله از زمین خواهد رسید
تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۹۱۷۸۵
آژانس فضایی اروپا فیلمی جدید و حیرتانگیز از لحظه پرتاب اوریون به اشتراک گذاشته که لحظه پرتاب این کپسول را که به زودی به دورترین فاصله از زمین خواهد رسید نمایش میدهد.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیجیتالترندز، درست زمانی که فضاپیمای بدون سرنشین اوریون ناسا در آستانه رسیدن به فاصله رکوردشکنی از زمین است، آژانس فضایی اروپا فیلمی شگفتانگیز منتشر کرده که لحظه پرتاب آن را از مرکز فضایی کندی در فلوریدا نشان میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این زاویه غیرمعمول از طریق دوربین متصل به فضاپیمای اوریون در بالای موشک سامانه پرتاب فضایی(SLS) ثبت شده است. با نگاهی مستقیم رو به پایین، موتورها را میبینیم که روشن میشوند و موشک و فضاپیما را به سمت فضا، و دستکم اوریون را به سمت ماه هدایت میکنند.
این فیلم کوتاه، سه دقیقه و ۳۳ ثانیه به طول میانجامد، اما موتورها تا رسیدن به دقیقهی سوم روشن نمیشوند، بنابراین اگر از انتظار طولانی لذت نمیبرید کافی است برای تماشای لحظه پرتاب فیلم رو کمی جلو ببرید.
این پرتاب که در روز ۱۶ نوامبر(۲۵ آبان) انجام شد، موشک سامانه پرتاب فضایی را به قویترین پیشرانی که از زمین بلند شده است، تبدیل کرد. این پیشران که حدود ۸.۸ میلیون پوند نیروی رانش دارد، قدرتمندتر از موشک سترن ۵(Saturn V) است که فضانوردان را در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۷۰ به سمت ماه فرستاد.
با این حال، زمانی که شرکت فضایی خصوصی اسپیس ایکس سرانجام نسل بعدی موشکهای سوپرهوی(Super Heavy) خود را به فضا پرتاب کند، رویدادی که انتظار میرود طی ماههای آینده رخ دهد، قدرت آن از موشک سامانه پرتاب فضایی ناسا پیشی خواهد گرفت. انتظار میرود قدرت رانش پیشران سوپرهوی حدود ۱۷ میلیون پوند باشد که با کمک آن مرحله اول و دوم فضاپیمای استارشیپ(Starship) به مدار زمین میرود.
موشکهای قدرتمند برای شتاب دادن به فضاپیماها برای گذر از کشش گرانشی زمین و حرکت در یک مسیر دقیق به سمت مقصد، ضروری هستند. آنها همچنین به فضاپیماها اجازه میدهند تا بارهای بیشتری را به فضا حمل کنند، که اگر بخواهیم مواد را به ماه و فراتر از آن انتقال دهیم تا پایگاههایی برای اقامت طولانی مدت فضانوردان بسازیم، داشتن چنین قدرتی ضروری خواهد بود.
در حال حاضر، ناسا بر روی ماموریت فعلی اوریون متمرکز شده است و طی آن، این سختافزار را برای انجام ماموریتی مشابه در آینده با سرنشین آزمایش میکند. به نظر میرسد تاکنون، اوریون در حین گردش به دور ماه عملکرد خوبی داشته است. این ماموریت قرار است در روز ۱۱ دسامبر(۲۰ آذر) به پایان برسد و این فضاپیما در آبهای سواحل کالیفرنیا فرود بیاید.
اما پیش از آن، اوریون در روز دوشنبه ۲۸ نوامبر، در ساعت ۱۶:۱۳ به وقت منطقه زمانی شرقی(۰۰:۴۳ بامداد سهشنبه به وقت ایران) به دورترین فاصله خود از زمین یعنی در فاصله ۲۶۸۵۵۲ مایلی(۴۳۲ هزار و ۱۹۲ کیلومتری) از سیاره ما خواهد رسید.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: کپسول اوریون ناسا پروژه آرتمیس لحظه پرتاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۹۱۷۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عکس| دردسر حضور در فضا!
آفتابنیوز :
پروازهای فضایی میتوانند دردسری واقعی باشند. از زمان برنامهی آپولو، فضانوردها بهصورت پیوسته مشکل سردرد در شرایط گرانش اندک را گزارش کردهاند. این در حالی بود که بسیاری از آنها هیچ مشکل سردرد عودکنندهای را روی زمین تجربه نکرده بودند.
به نظر میرسد این مشکل به سفرهای فضایی مربوط باشد که میتواند زمینهساز علائم سردرد میگرن مانند مثل درد، حساسیت به نور و گاهی تهوع هم بشود.
پژوهشی جدید که ۱۳ مارس در مجلهی نورولوژی منتشر شد نشان میدهد این سردردهای اسرارآمیز پدیدهای رایج در میان فضانوردان است. پژوهشگرها به تحلیل دادههای ۲۴ فضانورد پرداختند که گزارشهایی را در حین مأموریتهای فضایی چندهفتهای ارائه دادند و همچنین دادههای سلامتی ۴۲ فضانورد را بررسی کردند که پیش از آغاز مطالعه به مأموریت فضایی رفته بودند.
براساس یافتهها، در ۷ روز ابتدایی ترک زمین سردردها عادی هستند. این آمار بالا توجه پژوهشگرها را به خود جلب کرد. گذشته از این، وقتی بدن انسان برای اولین بار وارد ریزگرانش میشود، اتفاقهای عجیبی رخ میدهد.
برای مثال خون در نیمتنه و سر انباشته میشود و به ورم چهره و گاهی اختلالهای بینایی میانجامد. همچنین مایع درون گوش داخلی که به تعادل ما کمک میکند، به دلیل نبود گرانش مختل و به اختلال در جهتیابی و بیماری حرکت منجر میشود.
فضانوردها معمولا به علائم یادشده عادت میکنند و ناخوشاحوالی، پس از اقامتی چندروزه در فضا برطرف میشود؛ اما وضعیت درمورد سردردهای فضایی متفاوت است.
بر اساس دادههای ۸۷ درصد از فضانوردان مورد بررسی، سردرد در طول مأموریت به صورتی عودکننده رخ میدهد و غالبا با فشار سینوسی و انسداد همراه است. بیش از نیمی از فضانوردهایی که پس از بازگشت به زمین مورد بررسی قرار گرفتند، حداقل یک بار سردرد در طول مأموریت را گزارش کردند. بسیاری از شرکتکنندگان هم این علائم را با مصرف آسپیرین یا دیگر داروهای مسکن درمان و برخی دیگر خواب و ورزش را کارساز توصیف کردند.
با اینکه به سختی میتوان علت سردرد فضانوردها را حدس زد، پژوهشگرها گمان میکنند که این سردردها ناشی از افزایش فشار درون جمجمهای است که به دلیل بازتوزیع مایعات داخل بدن رخ میدهند. با کاهش قدرت گرانش، خون، لنف و مایعات نخاعی از موقعیتهای رایج خود جابهجا میشوند و فشار خود را بر نقطه دیگری وارد میکنند.
اگر همین مسئله علت سردردهای فضایی باشد، با یک بیماری شناختهشدهی سفرهای فضایی به نام «سندرم عصبی-چشمی مرتبط با پرواز فضایی» که در آن فشار مایعات پشت چشم به اختلال در بینایی فضانورد منجر میشود، مطابقت دارد.
سردردهای فضایی میتوانند شایعتر از آن چیزی باشند که مطالعه نشان میدهد. یکی از مشکلات ارزیابی این سردردها این است که گزارشهای فردی در معرض سوگیری قرار دارند. برای مثال ممکن است فضانورد به دلیل ترس از زمینگیر شدن یا ضعیف بهنظر رسیدن، فراوانی و شدت علائم خود را کماهمیت جلوه دهد.
همچنین اندازهی محدود نمونه یک چالش به شمار میرود. در شرایط ایدهآل لازم است دادهها از نمونهی بزرگی از افراد جمعآوری شوند، اما در پژوهشهای فضایی این کار تقریبا غیرممکن است.
پژوهشگرها برای درک بهتر علت سردردهای فضایی، قصد دارند گزارشهای فضانوردها را با دادههای بیولوژیکی ازجمله اسکنهای چشم، اسکن مغز و نمونههای خون، مو و ادرار مقایسه کنند. در نهایت آنها امیدوارند با این تلاشها به درمان سردردهای فضایی نزدیکتر شوند و بتوانند به درمان سردردهای مشابه ساکنان زمین نیز کمک کنند.
منبع: زومیت